خوان سباستین ورون، هم تیمی مسی در تیم ملی آرژانتینی که به تازگی بازنشسته شده هم یکی دیگر از کسانی است که در مورد او نظر داد. ورون که در جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی با مسی هم اتاق هم بود در مورد او گفته: «من فقط یک بار لئو را عصبانی دیدم. آن هم قبل از بازی اول مان در جام جهانی جلوی یونان بود. در آن بازی مارادونا بازوبند کاپیتانی را به مسی داد تا ببندد اما این مسئولیت رهبری تیم در حین بازی نبود که او را معذب کرده بود، بلکه سخنرانی کردن جلوی هم تیمی هایش قبل از بازی بود او را نگران کرده بود». بازیکن پیشین تیم هایی مثل منچستر یونایتد و چلسی البته چیزهای جالب دیگری هم در مورد مسی گفته: «قبل از بازی او مثل یک پسربچه یک گوشه می نشیند. او زانو بند نمی بندد. در بازی های جام جهانی طوری حاضر می شود که انگار دارد با دوستانش در محله شان بازی می کند. »
لوکاس اسکاخیلا، دوست دوران کودکی مسی که در حال حاضر در تیم «اونسه کالداس» بولیوی بازی می کند. مسی و لوکاس در یک محله بدنیا آمده و بزرگ شدند و هر دوی آن ها کارشان را با نیوئلز اولدز بویز آرژانتین شروع کردندو لوکاس که پسرعموی همسر مسی هم هست در مورد او گفته: «من از بچگی او را می شناسم. بازیکن استثنایی و انسان بزرگی است.» او در مورد درمان هایی که در کودکی روی مسی به خاطر مشکل رشدش انجام می شد هم حرف زده . او گفت که آمپول های هرمونی زیادی به لئو تزریق می کردند اما او «هیچوقت گریه نمی کرد».
معلم دبستان مسی هم یکی دیگر از کسانی که این مجله به سراغش رفته. او در مورد شاگرد قدمیش گفته: «لئو آنقدر خجالتی بود که خودش صحبت نمی کرد و یکی از بچه های کلاس که پشت او می نشست، حرفهایش را به من منتقل می کرد.» این دوست مسی که پشتش می نشسته و مسئول گفتن حرف های او به معلم بوده، سینتیا آریانو نام دارد. او هنوز در روساریو زندگی می کند، روانشناسی خوانده و معلم بچه های معلول است. سینتیا در مورد مسی گفته: «توی جلسه امتحان، به صندلی من ضربه می زد و تکه کاغذی به من می داد تا جواب سوال ها را برایش بنویسم.» او هچنین گفته که در زنگ ورزش همه تیم های مدرسه می خواستند مسی با آن ها بازی کند چون: «با داشتن لئو برده شان تضمین شده بود.»